💕
Między nocą i dniem oboje
zatopieni w myślach o sobie
marzą ciągle o tej cudownej
uroczej skłonności do siebie
💕
Zasłuchani w serc własnych bicie
objęci i wtuleni w siebie
szukają wytchnienia wieczorem
rozkoszując chwilą jak niebem
💕
On tuli ją jak największy skarb
dając ciepło i ukojenie
Ona niczym wróżka wzbudza w nim
czułość miłość i upojenie
💕
Choć ciągle pragną się wzajemnie
jak kobieta oraz mężczyzna
żadne z nich i za nic na świecie
do tej skłonności się nie przyzna
💕
Trwają w tym serdecznym złączeniu
długie i cudowne miesiące
On za nią wciąż wodzi oczyma
Ona świeci przy nim jak słońce
Kochają się. Prawdziwa miłość jest cicha, prawie niezauważalna, czasem wymaga dużego trudu i poświęcenia. Buduje się ją pomalutku. Aż pewnego dnia stwierdzamy, że mamy potężną budowlę, że nie sposób dalej bez tej miłości żyć i ma się ochotę ją ciągle budować przez całe życie.
OdpowiedzUsuńJest mi Wandziu niezmiernie miło gościć Cię na blogu..tym bardziej, że Twoje wpisy są bardzo wyważone i dojrzałe. To prawda, miłość buduje się przez całe życie..i w zależności od użytego budulca..albo rozrasta się..albo marnieje, Każdemu życzę Miłości wzbogacającej i rosnącej w siłę.
OdpowiedzUsuńDziękuję za piękny wpis i serdecznie pozdrawiam :)) Małgorzata