🦋
Oczami mej wyobraźni
lecę nad Twoją samotnią
rozwijam swój lot motyli
i krążę jak paralotnią
🦋
Skrzydłami burzę powietrze
Czuję jak coś ściąga mnie w dół
Jeszcze ta chwila niewielka
spadnę na ogrodowy stół
🦋
A stamtąd już nie daleko
by frunąć i zatrzymać się
w jasnym okna widoku
odnaleźć Twej postury cień
🦋
Nad swym stołem pochylony
wyszukujesz barwnej skali
tego co już zakończone
choć jeszcze iskrą się pali
🦋
Siądę myślą szczerozłotą
na ramieniu obok ucha
i w oszczędnych kilku słowach
powiem prosto Ty mnie słuchaj
🦋
Poleć ze mną na kraj świata
tam gdzie słońce nie zachodzi
spędźmy razem trochę czasu
w naszej przyjacielskiej łodzi
14.10.2019 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz