👫
A gdyby tak wziąć się za ręce
I pójść daleko przed siebie
Zostawić chmurny dzień
na swoim codziennym niebie
👫
Poszybować myślami ku słońcu
dać im czas na rozjaśnienie
Zrobić miejsce dla nowego
by mogło być radości cieniem
👫
Z dala od zawiści i myśli obraźliwych
Czerpiąc radość z bycia Razem
Chłonąć zapach pól i łąk kwitnących
Mieć na wszystko baczenie obrazem
👫
Napatrzeć się do woli
na cztery świata strony
wrócić za czas jakiś
człowiekiem wypoczętym i pogodzonym
👫
Takie czyszczenie siebie
od czasu do czasu wskazane
łapiesz lepszą perspektywę życia
i jesteś znów swoich poczynań Panią, Panem
Dziś jesteś bardzo prawdziwa , ale i refleksyjna. Tak właśnie trzeba. Wziąć się za ręce i odejść daleko od zawiści,do spokoju , ciszy. Nabrać dystansu do spraw codziennych.Piękny wiersz.
OdpowiedzUsuń...no tak, każdemu taka chwila przydałaby się na wyciszenie i wejrzenie w siebie :))
UsuńMario dobra Duszko piszących wiersze...potrafisz w krótkim komentarzu zawszeć sens przekazu wiersza...Jesteś potrzebna jako szczerze i wnikliwie komentująca :)))
Dziękuję Ci że jesteś :)))